Anito, mi akurat jest dość bliskie, to, co piszesz... Myślę, że Cię rozumiem i myślę też, że nie masz powodu do przepraszania. Każdy z nas jest "jakiś", tzn. ma pewne niepowtarzalne cechy, ale też z drugiej strony te cechy potrafią "pulsować" i ewoluować, raz bardziej potrzebujemy kontaktu, a raz samotności, zmieniamy sie z wiekiem i pod wpływem wydarzeń i ludzi... Tak sobie myślę, że wolno wszystko, pod warunkiem, że to nie krzywdzi innych. Myślę też, że "nic na siłę", niech każdy będzie taki, jak potrzebuje być. Choć uczyć sie od innych jak najbardziej warto, a nawet trzeba i wiadomo, że sam kontakt z ludzmi nas zmienia. I to jest dobre.
|